شورای اقتصاد طرح احیای چاه‌های نفتی کم‌بازده، غیرفعال و بسته را تصویب کرد+جزئیات کامل مصوبه/ درآمد نفتی چقدر افزایش می‌یابد؟

در این ابلاغیه که برای اجرا به وزارت نفت ابلاغ شده، آمده است: شورای اقتصاد در جلسه 1401/4/8 درخواست شماره 800-20/3 مورخ 1400/10/14 وزارت نفت را به استناد ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور و همچنین ماده 48 قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر لزوم ارائه برنامه جامع صیانتی و ازدیاد برداشت از مخازن هیدروکربوری به منظور ارتقای ضریب بازیافت مخازن کشور از طریق تقویت شرکت‌ها، ظرفیت‌های دانش بنیان و فناور در حوزه توسعه فناوری در بخش بالادستی نفت، ایجاد اشتغال برای نیرو‌های تحصیل کرده و افزایش تولید نفت، بررسی و ضمن تصویپ توجیه فنی، اقتصادی و زیست محیطی، طرح احیای چاه‌های نفتی کم یازده، غیرفعال و بسته توسط شرکت‌های فناور به کمک شرکت‌های خدمات چاه، مشروط به رعایت قوانین و مقررات، را تصویب کرد.

 

متن کامل مصوبه شورای اقتصادی به شرح ذیل است:

«ماده 1- تعاریف:

1-1- پارک: منظور پارک فناوری و نوآوری نفت و گاز است که مطابق اساسنامه، زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران می‌باشد.

1-2- شرکت فناور: استارت آپ‌ها (نوپا)، شرکت‌های دانش بنیان و خلاق می‌باشند که توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری یا پارک تأیید و پارک حسب نیاز و ضرورت از میان آن‌ها انتخاب می‌نماید.

1-3- طرف قرارداد: شرکت‌های فناور با صلاحیت که در اجرای این مصوبه توسط پارک به نیابت از شرکت ملی نفت ایران با آن قرارداد منعقد می‌شود.

1-4- احیای چاهها: همه اقداماتی است که توسط طرف قرارداد انجام شده و منجر به تولیدی شدن چاه‌های بسته / غیرفعال یا افزایش تولید از چاه‌های موجود کم بازده می‌شود.

1-5- فناوری: منظور از فناوری در این مصوبه، مجموعه عملیاتی است که توسط شرکت‌های فناور طرف قرارداد برای احیای چاه‌ها انجام می‌شود.

1-6- نفت خام اضافی تولیدی: مقدار نفت خامی است که پس از انجام اقدامات احیای چاه توسط طرف قرارداد از چاه (های) موضوع قرارداد، تولید شده و یا بر میزان تولید قیلی آن پیش از عقد قرارداد افزوده می‌شود. مبنای سنجش نفت خام اضافی تولیدی هر چاه پس از اندازه گیری و تأییده توسط کارگروه فنی - اقتصادی این مصوبه تعیین می‌شود. مبنای سنجش نفت خام اضافی تولیدی چاه‌های بسته توسط کارگروه فنی - اقتصادی تعیین می‌گردد.

1-7- کارگروه فنی - اقتصادی: کار گروهی که کلیه تصمیمات فنی و اقتصادی در خصوص پیشنهاد‌های شرکت‌های فناور و دیگر مسائل لازم برای عملیاتی کردن این مصوبه را اتخاذ خواهد کرد. شرح وظایف و اعضایاین کارگروه، که از بین متخصصین واجد شرایط حوزه نفت و گاز تعیین می‌شوند، توسط مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، ابلاغ خواهد شد.

 

ماده 2- به شرکت ملی نفت ایران اجازه داده می‌شود با امضای تفاهم نامه، راهبری طرح افزایش تولید از طریق احیای چاه‌ها را به پارک واگذار نماید. طرح‌های یاد شده از طریق واگذاری اجرای آن‌ها به شرکت‌های فناور انجام خواهد شد. در این مرحله به هر طرف قرارداد، حداکثر 5 حلقه چاه برای احیا واگذار می‌گردد.

 

ماده 3- واگذاری طرح‌ها به شرکت‌های فناور در قالب عقد قرارداد پارک با شرکت‌های فناور خواهد بود. پارک از محل این عملیات درآمدی نخواهد داشت. واگذاری کار و عقد قرارداد توسط پارک با شرکت‌های فناور به طور مستقیم و بدون واسطه خواهد بود.

 

تبصره 1- انجام تمام عملیاتی که در اجرای قرارداد‌های یاد شده، مستلزم ورود به چاه‌ها می‌باشد، باید توسط طرف قرارداد به شرکت‌های صاحب صلاحیت در فهرست بلند وزارت نفت / شرکت ملی نفت ایران واگذار گردد.

تبصره 2- تمام عملیات طرف قرارداد باید تحت نظارت کارفرمایی پارک و عملیات ورود به چاه تحت نظارت شرکت بهره بردار به نیابت از شرکت ملی نفت ایران، صورت پذیرد.

 

ماده 4- در چارچوب این طرح، اقدامات موردنیاز جهت احیای چاه‌ها از طرف شرکت‌های فناور (ظرف مدت حداکثر یکسال و نیم برای هر چاه از زمان عقد قرارداد با هر شرکت فناور توسط پارک) انجام خواهد شد و پرداخت دستمزد طرف قرارداد (و هزینه‌های مربوط به پیاده سازی فناوری مورد استفاده توسط شرکت‌های فناور)، حسب مورد پس از تحقق نفت خام اضافی تولیدی با اعلام شرکت‌های فناور طرف قرارداد و تایید کارگروه فنی - اقتصادی انجام خواهد شد.

 

تبصره 1- اعمال هرگونه محدودیت برای تولید از چاه چاه‌های موضوع قرارداد که خارج از اراده و غیر مرتبط با عملکرد طرف قرارداد باشد (مانند اعمال کاهش تکلیفی، بروز مشکل یا محدودیت کلی یا جزئی در انتقال و جمع آوری نفت یا در واحد بهره برداری نمکزدایی)، مانع پرداخت دستمزد به طرف قرارداد نخواهد شد.

 

تبصره 2- کلیه تجهیزات تأسیسات و ادوات تأمین شده توسط واحد فناور جهت احیای چاه‌ها طی دوره قرارداد در مالکیت واحد فناور خواهد بود و در صورت موفقیت عملیات احیا و خاتمه دوره قرارداد به شرکت ملی نفت ایران منتقل می‌گردد.

 

ماده 5- زمان اجرای هر قرارداد حداکثر 3 سال و دوره پرداخت دستمزد در هر مورد 900 روز تقویمی پس از شروع افزایش تولید (مجموعا 5/5 سال) خواهد بود. زمان بندی سرمایه گذاری و پرداخت دستمزد‌ها مطابق جدول شماره (1) پیوست (ممهور به مهر دبیرخانه شورای اقتصاد) است. تغییر زمان بندی پرداخت دستمزد متناسب با برنامه اجرایی طرح با تأیید کارگروه فنی- اقتصادی بلامانع است.

 

تبصره: با توجه به ماهیت فعالیت‌های دریایی و ریسک‌های ذاتی انجام عملیات در فراساحل و نیز پیچیدگی‌های ناشی از شرایط محیطی در دریا، دوره پرداخت دستمزد در خصوص چاه‌های فراساحل می‌تواند یک و نیم سال بیشتر لحاظ شده که در این صورت تعیین دستمزد پس از تایید کارگروه فنی - اقتصادی مطابق تبصره 1 ماده 9 انجام خواهد شد.

ماده 6- سقف تعهد دولت جهت انجام عملیات موضوع این مصوبه، 500 میلیون دلار مطابق جدول شماره (5) پیوست (ممهور به مهر دبیرخانه شورای اقتصاد) است که با تأیید و اعلام پارک، توسط شرکت ملی نفت ایران از محل حداکثر تا 50 درصد منابع حاصل از کل نفت خام اضافی تولیدی از چاه (های) موضوع قرارداد در وجه شرکت‌های ذی ربط طرف قرارداد پرداخت خواهد شد.

 

ماده 7- شرکت ملی نفت ایران مسئولیت و تعهدی در قبال پرداخت مجموع دستمزد طرح‌هایی که به نتیجه نمی‌رسند و با نتیجه آن‌ها در مدت قرارداد، پاسخ دستمزد مقرر برای طرف قرارداد را نمی‌دهد، نخواهد داشت.

 

ماده 8- نحوه تعیین و پرداخت دستمزد به طرف‌های قرارداد براساس جداول شماره‌های (2) تا (4) پیوست (ممهور به مهر دبیرخانه شورای اقتصاد) و توضیحات مندرج در ماده 9 این مصوبه خواهد بود. تغییرات در این جداول در صورت نیاز با پیشنهاد کمیته‌ای متشکل از اعضای کارگروه فنی - اقتصادی و نماینده سازمان برنامه و بودجه کشور و پس از تایید مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران ابلاغ خواهد شد.

 

تبصره: پرداخت دستمزد به واحد فناور به صورت نقدی (ریالی یا ارزی) یا تحویل نفت خام به انتخاب واحد فناور انجام خواهد شد.

 

ماده 9- پس از مشخص شدن چاه‌هایی که در هر مرحله برای احیا تعیین می‌شود، کارگروه فنی- اقتصادی، دستمزد مبنا (آلفا) برای احیا هر چاه را با توجه به جدول شماره (2) پیوست این مصوبه، تعیین و اعلام خواهد کرد. پارک به نمایندگی از شرکت ملی نفت ایران و براساس مقدار (آلفا) تعیین شده برای هر چاه، بر مبنای عملکرد نهایی احیای چاه وفق ماده 12 و جدول شماره (4) پیوست، دستمزد قابل پرداخت را محاسبه و اعلام خواهد نمود.

 

تبصره 1- در صورت تغییر مدت زمان پرداخت دستمزد به یک و نیم سال برای چاه‌های فراساحل (موضوع تبصره ماده 5) جدول شماره (3) پیوست، به جای جدول شماره 2 پیوست، برای تعیین (آلفا) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

تبصره 2- در صورتی که پس از انجام موفقیت آمیز عملیات احیای چاه و ارسال سیال به واحد بهره برداری، به دلیل افت فشار سیال، امکان انتقال نفت خام اضافی به تأسیسات موجود فراهم نباشد، کارگروه فنی - اقتصادی می‌تواند با توجه به شرح کار موردنیاز برای انتقال نفت خام به واحد بهره برداری یا نزدیک‌ترین نقطه مورد قبول شرکت ملی نفت ایران، دستمزد اضافی علاوه بر ارقام مندرج در جداول تعیین دستمزد، مشخص نموده تا از محل سرجمع تولید اضافی به طرف قرارداد پرداخت شود.

 

ماده 10- در صورتی که بیش از یک متقاضی برای احیای یک چاه مراجعه کنند، ملاک انتخاب جهت عقد قرارداد، ترکیبی از کیفیت فنی پیشنهاد هر شرکت فناور متقاضی و دستمزد پیشنهادی خواهد بود. حداکثر تأثیر پیشنهاد فنی در قیمت از 20 درصد فراتر نخواهد رفت. ساز و کار ترکیب پیشنهاد فنی و مالی، مطابق شیوه نامه‌ای خواهد بود که توسط کارگروه فنی - اقتصادی تهیه و با تایید مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ابلاغ خواهد شد. تعیین و اولویت بندی چاه‌های موضوع این مصوبه، به پیشنهاد شرکت بهره بردار و تایید کارگروه فنی - اقتصادی انجام خواهد شد.

ماده 11- به منظور بررسی پایش و راهبری فنی و اجرایی طرح شرکت ملی نفت ایران مجاز است نسبت به اخذ مشاور صاحب صلاحیت اقدام نموده و هزینه مربوط را از سرجمع درآمد حاصل از افزایش تولید نفت خام پرداخت نماید.

 

ماده 12- میزان تولید اضافی نفت از هر چاه پس از تایید شرکت ملی نفت ایران، اعلام می‌شود.

 

12-1-کارگروه فنی- اقتصادی می‌تواند برای چاه‌های کم بازده در حال تولید، منحنی پایه تولید تعیین و اعلام نماید که براساس این منحنی، مقدار افزایش تولید ناشی از فعالیت‌های طرف قرارداد مشخص خواهد شد. میزان تولید اولیه یا همان خط پایه تخلیه چاه‌های بسته (خارج از مدار تولید) براساس نظر کارگروه مذکور لحاظ می گردد.

 

12-2- مبنای پرداخت دستمزد، میزان نفت خام اضافی تولیدی در بازه زمانی دو اندازه گیری متوالی با تایید شرکت ملی نفت ایران می‌باشد. برای چاه‌های بسته، رقم دبی اندازه گیری شده هر چاه، پس از تحقق نفت خام اضافی تولیدی (به درخواست طرف قرارداد)، مبنای پرداخت على الحساب دستمزد به طرف قرارداد در ماه پس از آن خواهد بود.

 

تبصره 1- مابه التفاوت دستمزد پرداختی به صورت على الحساب به طرف قرارداد با میزان دستمزد قطعی شده وی در یک ماه دوره، در پرداخت علی الحساب ماه دوره بعدی اعمال خواهد شد.

 

تبصره 2- در فاصله زمانی بین دو اندازه گیری، مسئولیت پایش تداوم تولید چاه بر عهده شرکت بهره بردار تابعه شرکت ملی نفت ایران می‌باشد و در صورتی که چاه به هر دلیلی از سرویس خارج شد، می‌بایست موضوع توسط شرکت بهره بردار به پارک اعلام گردد.

 

ماده 13- تأمین مالی طرح از طرق مختلف از جمله سرمایه گذاری شرکت‌های فناور، مشارکت مستقیم و یا غیر مستقیم با سرمایه گذاران بخش غیردولتی و نهاد‌های مالی مانند صندوق نوآوری و شکوفایی و بانکها، تسهیلات اعطایی از سوی بانکها، تأمین مالی از بازار سرمایه، صندوق‌های جسورانه. SPV‌ها و ... انجام خواهد شد.

 

تبصره - به ازای هر بشکه نفت خام که با مشارکت مالی 50 درصدی صندوق نوآوری و شکوفایی احیا می‌شود، به میزان یک دلار مازاد بر سهم مشارکت این صندوق در قرارداد احیای چاه مربوطه، مستقیما از محل سهم دولت به این صندوق اختصاص خواهد یافت؛ مشروط بر آنکه در طول دوره طرح، منابع حاصل از این مازاد اختصاص یافته مجددا در فناوری‌ها و پروژه‌های احیای چاه‌ها سرمایه گذاری شود و پس از خاتمه طرح نیز حداقل 50 درصد این منابع مازاد را صرف حمایت از شرکت‌های معرفی شده از سوی پارک و در راستای فناوری‌های مورد نیاز صنعت نفت نماید.

 

برای میزان مشارکت کمتر و یا بیشتر از این مقدار، سهم مازاد مذکور متناسبا کاهش و یا افزایش خواهد یافت. ساز و کار اجرایی این تبصره توسط شرکت ملی نفت ایران و صندوق نوآوری و شکوفایی تهیه و پس از تایید مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ابلاغ خواهد شد.

 

ماده 14 - تمام معاملات و عملیات مالی طرح‌های موضوع این مصوبه صرفا بر پایه مقررات مالی و معاملاتی پارک انجام خواهد شد.

 

ماده 15 - اجرای این مصوبه مشروط به اخذ مجوز زیست محیطی و رعایت ملاحظات و الزامات آن است. 

 

ماده 16- وزارت نفت موظف است گزارش عملکرد این مصوبه را هر شش ماه یکبار به سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال نماید.»